Prawo Cywilne

Wydziedziczenie

Wydziedziczenie, podobnie jak zachowek, jest czymś niezwykle intuicyjnym. W potocznym rozumieniu „wydziedziczyć kogoś” to sprawić, że nie będzie dziedziczył po spadkodawcy. Jak każde uproszczenie, także i to nie jest pozbawione racji, jednak diabeł tkwi w szczegółach.

Na czym polega wydziedziczenie?

Z treści przepisów dotyczących wydziedziczenia wprost wynika, że wydziedziczenie to pozbawienie prawa do zachowku. Jak wyjaśniałem we wpisie o zachowku, spadkodawca może ustanowić spadkobiercą w zasadzie dowolną osobę, tym samym może pominąć osoby, które dziedziczyłyby po nim z mocy ustawy.

Pominięcie spadkobiercy

Często przyszli spadkodawcy, chcąc odsunąć najbliższych od dziedziczenia, zwyczajnie nie wskazują ich w treści testamentu jako spadkobierców. Należy jednak zaznaczyć, że takie rozwiązanie nie pozbawia spadkobierców prawa do zachowku.

Jak skutecznie wydziedziczyć spadkobiercę?

Spadkodawca może wydziedziczyć uprawnionego do zachowku jedynie z przyczyn wprost wskazanych w ustawie, jak np. uporczywe niewypełnianie obowiązków rodzinnych wobec spadkodawcy. Powód wydziedziczenia musi być wyraźnie wskazany w treści testamentu.

Wydziedziczyć można w „zwyczajnym” testamencie, czyli takim, w którym powołuje się do spadku określone osoby. W takim testamencie dodaje się zapis, zgodnie z którym określona osoba zostaje wydziedziczona. Możliwym jest również sporządzenie testamentu, który będzie dotyczył wyłącznie wydziedziczenia określonego spadkobiercy, bez wskazywania, kto ma dziedziczyć w jego miejsce.

Podsumowując, należy pamiętać, iż aby kogoś wydziedziczyć, nie wystarczy pominąć go w treści testamentu. Podobnie, nie wystarczy darowanie całego majątku innym osobom. Wydziedziczenie musi być precyzyjnie opisane w treści testamentu.